Meble romańskie

Średniowiecze bywa często przedstawiane jako okres panowania ciemnoty, upadku dawnych obyczajów oraz sztuki i wiedzy. Współczesne badania historyczne i archeologiczne oraz odnalezione rękopisy udowadniają, że jest to pojęcie błędne, a owe „wieki ciemne” pełne były życia i barw. Przez europejskie ziemie przetaczały się liczne wojny, ludzie brali udział w wyprawach krzyżowych i faktycznie zanikło wiele z dawnych umiejętności lecz równocześnie tworzyły się podwaliny pod rozwój rzemiosła i nowych stylów.

Rozwój sztuki romańskiej to wieki od X do połowy XIII w. n.e. Informacji o meblach owych czasów dostarczają nam przede wszystkim witraże, płaskorzeźby i miniatury ilustrujące rękopisy. Najważniejszą cechą ówczesnych mebli była możliwość ich przemieszczania wraz z właścicielem, z jednego miejsca w inne. Przewożone w skrzyniach lub kufrach z łatwością rozstawiano w nowej siedzibie. Wspomnieliśmy już o skrzyniach, które stanowiły najpopularniejszy wśród mebli średniowiecznych. Służyły one głownie jako schowki ale także jako stoły, siedzenia, oraz miejsca do spania. Wykonywano je głownie z występującego w okolicy drewna. Cechowały się prostą konstrukcją lecz często za to były malowane.

W okresie średniowiecznym używano niewielu mebli. Podstawę stanowiły różne ławy i stołki, a także staranniej wykonane krzesło dla głowy rodu lub ważnych gości. Stołem była najczęściej deska ustawiona na kozłach. Wszystkie wymienione meble tworzono w sposób umożliwiających ich łatwe rozmontowanie, spakowanie i transportowanie. Romańskie meble były masywne i ciężkie. Równie popularne jak skrzynie były szafy, które kształtem przypominały… skrzynie, ustawione jedna na drugiej. Umieszczone lub wbudowane najczęściej we wnękach służyły do przechowywania broni, naczyń lub cennych rękopisów. Osoby potrafiące czytać i pisać korzystały ze specjalnych pulpitów. Ważną rolę w średniowiecznej aranżacji wnętrz stanowił kolor oraz tkanina. Malowane ściany lub skrzynie dodawały surowym wnętrzom kolorytu, a zawieszane na ścianach lub układane na sprzętach tkaniny spełniały rolę dekoracji, a także zatrzymywały ciepło w pełnych przeciągów wnętrzach. Pomimo, że średniowieczne wnętrza były raczej proste i surowe to z pewnością nie należały do ciemnych i „barbarzyńskich”.