Meble Biedermeier

Styl Biedermeier dominował wśród mieszczaństwa niemieckiego oraz austriackiego w latach 1815 – 1848 i nawiązywał do klasycyzmu. Biedermeier nie został w żaden sposób zdefiniowany ani przedstawiony programem dlatego często mogą występować problemy z klasyfikowaniem przedmiotów. Biedermeier prezentował ówczesny gust mieszczan i głównie przez nich był również tworzony.

Najważniejszą cechą stylu była wygoda i odrzucenie przesadnej dekoracyjności oraz monumentalności. Umiarkowane zdobnictwo, jasne, ciepłe barwy oraz mocno akcentowana użyteczność to jego atuty. Rzemieślnicy tworzyli często całe komplety mebli z użyciem jednakowych dekoracji, które przeznaczone były do konkretnych wnętrz i miały spełniać określone funkcje, np. meble do salonu, jadalni czy sypialni. Ich dużą zaletą było również solidne wykonanie. Biedermeier przyjął się i zdobył popularność na ziemiach polskich pod zaborami austriackim i pruskim.

W meblach Biedermeier po raz pierwszy pojawiły się sprężyny, które mocowano pod wyściełaniem. Łatwo przewidzieć jak bardzo zwiększyła się wygoda mebli przeznaczonych do siedzenia. Dużą popularność zyskały również wszelkiego rodzaju sekretery, szafy czy etażerki. Przy produkcji mebli wykorzystywano głównie drewno orzecha lub mahoniu lecz w zależności od regionu i upodobań twórców stosowano również brzozy, czereśnie lub grusze. Meble z innych gatunków drewna pojawiały się rzadziej. Do perfekcji również doprowadzono wykorzystanie naturalnego wzoru drewna uzyskując efektowne układy słojów. Rozwinięto także sztukę barwienia drewna i produkcję kleju kostnego, który usprawnił montaż.